Jak wygląda grzybica skóry na nogach i jak może się objawiać?

Infekcje grzybicze stóp rozpoczynają się w obszarach między palcami. Następnie infekcja może rozprzestrzenić się na stopy i łożyska paznokci. Chorobę wywołują dermatofity, pleśnie lub grzyby drożdżakowe. Według statystyk, w naszym kraju około 20% ludzi ma grzybicę stóp. Nasilenie choroby zależy od rodzaju infekcji, ale w każdym przypadku chorobę należy wyleczyć, ponieważ łuszczenie się, silny świąd, stany zapalne i nieprzyjemny zapach stóp powodują silny dyskomfort. Podpowiemy Ci, jak pozbyć się grzybicy stóp.

Jak wygląda grzyb stóp?

Zakażenie grzybicze powoduje zapalenie skóry w miejscu umiejscowienia zakażenia grzybiczego. Główne rodzaje grzybicy skóry nóg to:

• Grzyb podeszwy stopy jest płaskonabłonkowy, w którym dotknięty obszar staje się czerwony, łuszczy się, a na skórze pojawiają się pęknięcia. Pacjent często nie odczuwa żadnego dyskomfortu, co przyczynia się do powszechnego rozprzestrzeniania się tego typu chorób.
• Grzybica dyshydrotyczna stóp zlokalizowana jest na łukach stóp, które nie mają kontaktu z powierzchnią podłogi. W miejscach infekcji tworzą się małe pęcherze, które rozprzestrzeniają się na wewnętrzną i zewnętrzną część stopy, otwierają się, tworząc na powierzchni skóry nadżerki i pieluszkowe zapalenie skóry. Procesowi towarzyszy uczucie swędzenia i pieczenia. Po otwarciu pęcherzyków (pęcherzyków) choroba przechodzi w postać płaskonabłonkową.
• Grzybica skóry stóp atakująca przestrzeń międzypalcową nazywana jest międzywyprzeniową postacią choroby i jest jej najczęstszym typem. Występuje w postaci pęknięć, których krawędzie pokryte są białą obwódką złuszczającego się naskórka. Z reguły ta postać ma długotrwały przebieg przewlekły i jest trudna do leczenia.
• Grzyb na goleni lub kostce objawia się okrągłymi plamami w kolorze różowym lub czerwonym, pokrytymi łuskami skórnymi. W miarę postępu infekcji narastają ogniska zapalne, procesowi towarzyszy silny świąd.

Grzybica paznokci

Choroba ta jest rodzajem grzyba stóp charakteryzującym się infekcją grzybiczą paznokci. Można się zarazić, korzystając z publicznych pryszniców, saun, łaźni i basenów. Łuski zawierające patogenny mikroorganizm dość łatwo oddzielają się od płytki paznokcia i mogą pozostać na podłogach, dywanach, pościeli i niemalowanych ławkach. Wysoka wilgotność pozwala im nie tylko przetrwać, ale także sprzyja aktywnemu rozmnażaniu, dlatego ryzyko infekcji znacznie wzrasta.

W początkowej fazie infekcja dociera do naskórka stóp, powodując silny świąd. Aby złagodzić dyskomfort, osoba zaczyna przeczesywać zakażony obszar, ale to tylko pogarsza sytuację. Miejsca na skórze dotknięte grzybem pokrywają się drobnymi zadrapaniami i pęknięciami, mikroorganizmy zaczynają się rozprzestrzeniać, wnikają pod płytkę paznokcia, a następnie zaczynają się rozmnażać w niekontrolowany sposób.

Ciężkie choroby, takie jak cukrzyca lub HIV, słabe krążenie lub uszkodzenie paznokcia znacznie zwiększają ryzyko infekcji.

Onychomychoza dzieli się na 3 typy:

• Normotroficzny. W przypadku tego typu grzybicy paznokci obserwuje się zmianę koloru paznokcia z normalnego na żółto-brązowy. Naturalny połysk, kształt paznokcia i jego grubość pozostają niezmienione.
• Przerostowy. Następuje ostateczna zmiana koloru paznokcia, zanika jego blask, zmienia się kształt, następuje pogrubienie i rozpoczyna się częściowe zniszczenie.
• Onycholityczne. Kolor dotkniętego paznokcia zmienia się na brązowy, staje się cieńszy i zaczyna się łamać. Rozpoczyna się jego stopniowe oddzielanie od złoża. Na odsłoniętej części łożyska paznokcia mogą pojawić się nierówne warstwy.

Leczenie tego typu grzybów na dłoniach i podeszwach za pomocą leków stosowanych miejscowo jest nieskuteczne ze względu na to, że zarodniki grzybów znajdują się pod paznokciami. Przed rozpoczęciem leczenia paznokieć należy usunąć. Odbywa się to za pomocą leków keratolitycznych, stosuje się również plastry. W niektórych przypadkach możliwe jest mechaniczne usunięcie paznokcia: obumarłe fragmenty paznokcia wycina się pilnikiem lub cążkami. Należy pamiętać, że wszystkie używane narzędzia muszą być sterylne.

Łączne zastosowanie usuwania mechanicznego i plastrów keratolitycznych to najskuteczniejsza metoda usuwania chorych paznokci. W przypadku środków keratolitycznych można zastosować gotowy zestaw z lekiem przeciwgrzybiczym o szerokim spektrum działania. Zawiera specjalną maść, pilniki do skrobania paznokcia i plaster. Po usunięciu płytki paznokcia należy rozpocząć przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych ogólnoustrojowych: leku przeciwgrzybiczego do stosowania ogólnego, doustnego leku przeciwgrzybiczego.

Objawy

W zależności od postaci choroby i umiejscowienia stanu zapalnego, infekcji towarzyszą różne objawy z szeregiem następujących ogólnych objawów:

• złuszczanie skóry;
• lekkie lub silne zaczerwienienie skóry w miejscu zmiany;
• swędzący;
• gorąca sensacja;
• pęcherzowe wysypki lub pęknięcia na skórze.

Pęcherze między palcami

Głównym objawem stopy sportowca, wywołanej przez grzyb Candida, jest pojawienie się pęcherzy między palcami, zwykle między czwartym palcem a małym palcem. Przebiegowi choroby towarzyszy obrzęk skóry przylegającej do palców, wyraźne obszary zaczerwienienia z małymi pęcherzami na ich powierzchni. Źródło stanu zapalnego otoczone jest brzegiem złuszczonego naskórka.

Forma dyhydratyczna

Grzybica pęcherzykowa, czyli jak to się nazywa grzybica dyshydratyczna, to najrzadszy rodzaj choroby. Jego głównym przejawem są liczne pęcherzyki połączone w konglomeraty. Pęcherzyki to pęcherzyki wypełnione od wewnątrz ropą lub płynem odżywczym. Kiedy płyn zaczyna mętnieć, pęcherzyki pękają, pozostawiając na swoim miejscu wrzody. Zaczynają łączyć się w jedną linię, tworząc wyraźne blizny na skórze. Dzieje się tak na skutek wysuszenia i złuszczania się warstw skóry.

Około 70% infekcji grzybami pęcherzykowymi towarzyszą wysypki alergiczne. Różne bakterie i wirusy zaczynają przenikać do wrzodów. W rezultacie choroba ulega wymieszaniu, a identyfikacja pierwotnego patogenu staje się trudniejsza. Dlatego należy skonsultować się z lekarzem, gdy tylko pojawią się pierwotne objawy: może on szybko zidentyfikować rodzaj grzyba stóp i rozpocząć leczenie.

Co więcej, należy to zrobić natychmiast. Przede wszystkim przed zastosowaniem leków przeciwgrzybiczych należy wyeliminować ostry proces. Lepiej powierzyć to zadanie specjalistom: może on ostrożnie nakłuć pęcherzyki, pozostałe wrzody leczyć dwuprocentowym kwasem borowym i zastosować jaskrawozielony roztwór lub błękit metylenowy.

Leczenie zaawansowanej choroby polega na stosowaniu maści kortykosteroidowych. Po wyeliminowaniu procesu zapalnego zaleca się zastosowanie miejscowych środków przeciwgrzybiczych. To stłumi patogen. Nadal rozważamy nazwy i rodzaje grzybów stóp.

Pierwsze znaki

Chorobie skóry nóg zawsze towarzyszy szereg ogólnych objawów, których pojawienie się wskazuje na zakażenie skóry zarodnikami szkodliwych mikroorganizmów. Należy zwrócić się o pomoc do dermatologa w następujących przypadkach:

• pojawienie się pęknięć lub pęcherzy na skórze w fałdach stóp lub między palcami;
• zgrubienie i znaczne zgrubienie skóry stóp;
• zaczerwienienie obszarów skóry, ich łuszczenie;
• uczucie pieczenia lub swędzenia.

Czas trwania leczenia

Połączone zakażenie skóry i płytki paznokcia wymaga terapii rehabilitacyjnej trwającej od jednego do trzech miesięcy. Terminy te uważane są za standardowe dla najskuteczniejszych z medycznego punktu widzenia produktów farmaceutycznych.

Ciąża wymaga uroczej wizyty u lekarza, aby wybrać sposób na pozbycie się infekcji mykodyną. Silne leki i terapie wymagające stosowania podobnych leków przepisywane są wyłącznie pod nadzorem lekarza i przy zachowaniu ścisłych dawek. Wiele tabletek antybakteryjnych, które skutecznie niszczą grzyby, może spowodować zauważalne uszkodzenie płodu. Dlatego też, jeśli to możliwe, w czasie ciąży zaleca się leczenie pacjentkami tradycyjnymi recepturami medycyny. Wiele z nich pozwala poradzić sobie z chorobą, ale pod warunkiem, że choroba nie osiągnęła złożonego stadium. Tylko medycyna klasyczna może pomóc uporać się z zaawansowaną formą.

Nowoczesne leki pozwalają całkowicie przywrócić nogi do zdrowia w ciągu dwóch tygodni, pod warunkiem, że na czas zostaną wykryte oznaki infekcji.

Powoduje

Zakażenie następuje z wielu powodów po bezpośrednim lub pośrednim kontakcie pacjenta z nosicielem infekcji lub jego rzeczami osobistymi, przedmiotami gospodarstwa domowego. Czynniki ryzyka zarażenia grzybicy stóp obejmują:

• zaburzenia krążenia w nogach i choroby z nimi związane (żylaki);
• osłabiona odporność ogólna lub lokalna;
• nieprzestrzeganie zasad higieny;
• osłabienie systemów obronnych organizmu po zażyciu antybiotyków;
• zwiększone pocenie się skóry stóp;
• obecność drobnych uszkodzeń skóry (otarcia, zadrapania).

Metody leczenia

W większości przypadków możliwe jest całkowite pozbycie się wykrytej na czas choroby w ciągu maksymalnie miesiąca. Jest to bardzo ważny punkt w leczeniu, ponieważ znika swędzenie, uszkodzenie tkanek i inne objawy, pacjent czasami przerywa leczenie, wierząc, że choroba została pokonana. Ale pozostałości infekcji mogą łatwo wywołać nawrót.

Zabiegi lecznicze należy przerwać dopiero za zgodą lekarza i po przejściu niezbędnych badań. Dotyczy to szczególnie zaawansowanych postaci choroby. Grzyb jest mocno „zakorzeniony" w organizmie i czasami pozbycie się go może zająć co najmniej sześć miesięcy. Ale zewnętrzna manifestacja grzyba na stopach w postaci różnych uszkodzeń skóry lub paznokci znika znacznie wcześniej, tworząc iluzję zdrowia. Przerywając terapię w tym przypadku, prawie na pewno spowoduje nawrót choroby.

Leczenie stóp z infekcją grzybiczą przeprowadzamy kompleksowo. Aby pozbyć się choroby, stosuje się lokalne leki i tabletki przeciwgrzybicze w celu wyeliminowania czynnika zakaźnego, który przedostał się do organizmu. Aby pozbyć się swędzenia, bólu, łamliwości paznokci i przyspieszyć regenerację tkanek, można przepisać określone leki. Nie zaleca się łączenia ich niezależnie z główną grupą terapeutyczną, aby nie wywołać reakcji alergicznej lub zatrucia organizmu w wyniku jednoczesnego stosowania niezgodnych leków.

Wyleczenie grzybicy stóp na wczesnym etapie jest dość proste. Zwykle wystarczą dwa tygodnie terapii, aby wyeliminować objawy zakażenia grzybiczego.

Rodzaje grzybic

Tylko dermatolog może dokładnie określić rodzaj grzyba na podstawie badania wizualnego, którego dane są wyjaśniane za pomocą testów laboratoryjnych. W zależności od czynnika wywołującego infekcję grzybiczą (drożdże, pleśń, grzyby z rodzaju Trichophyton lub Candida) na skórze stóp, istnieje kilka głównych typów choroby, do których należą:

• kandydoza stóp;
• stopa sportowca;
• trichofitoza (lub rumbicoza) stóp;
• grzybica paznokci (grzybica paznokci).

Zapobieganie

Proste środki zapobiegawcze znacznie zmniejszą prawdopodobieństwo infekcji. Powinieneś używać wyłącznie rzeczy osobistych i leczyć paznokcie sterylnymi instrumentami. Odwiedzając miejsca publiczne, takie jak łaźnie, sauny, baseny, plaże, należy korzystać z własnego obuwia. Swoją drogą staraj się wybierać go tak, aby był wygodny i pozwalał stopom oddychać. O profilaktykę warto zadbać zawczasu, aby później nie mieć do czynienia z różnego rodzaju grzybicą stóp.

Jak traktować

Leczenie grzybicy skóry nóg jest długoterminową, kompleksową terapią, w ciężkich przypadkach obejmującą stosowanie ogólnoustrojowych środków doustnych. W przypadku drobnych zmian nacisk kładzie się na leczenie miejscowe przy użyciu środków przeciwbakteryjnych i antyseptycznych. W ostrych postaciach choroby przepisuje się ciepłe kąpiele w celu złagodzenia stanu zapalnego i usunięcia martwych komórek skóry. W niektórych przypadkach konieczne jest zabezpieczenie obuwia i odzieży pacjenta specjalnymi związkami, aby uniknąć nawrotów.

Narzędzia systemowe

Ogólnoustrojowe środki doustne przepisuje się w przypadku nieskuteczności leków miejscowych oraz w ciężkich, zaawansowanych postaciach choroby. W przypadku infekcji grzybiczych głębokich warstw skóry wskazany jest kurs doustnych leków przeciwgrzybiczych, które pomagają nie tylko leczyć ostry etap, ale także zapobiegają przekształceniu się choroby w przewlekłą. Schemat dawkowania, czas trwania kursu i dawkowanie wybiera lekarz prowadzący.

Lekarze uznają leki przeciwgrzybicze do stosowania ogólnoustrojowego za najlepszy sposób na ogólnoustrojowe leczenie grzybicy stóp. Mają aktywne działanie grzybobójcze (niszczące) i grzybobójcze (hamujące namnażanie się bakterii), ich aktywne składniki mogą gromadzić się w górnych warstwach naskórka, paznokci i włosów. Przed zażyciem należy zapoznać się z instrukcją użycia, ponieważ produkty te mają przeciwwskazania.

Lokalne środki zaradcze

Terapia lekami miejscowymi obejmuje nie tylko stosowanie kremów i maści przeciwgrzybiczych, ale także stosowanie specjalnych sprayów, aerozoli i balsamów. Postać leku zaleca dermatolog, w zależności od rodzaju czynnika wywołującego infekcję, nasilenia zmian na skórze nóg, stadium choroby i indywidualnych cech organizmu pacjenta. Czas trwania leczenia lekiem miejscowym może wynosić od 2 tygodni do 3 miesięcy.

W przypadku grzybicy stóp i innych postaci grzybic skóry nóg można przepisać aerozol, zawiesinę do stosowania na skórę lub roztwór do stosowania miejscowego. Preparaty aplikuje się bezpośrednio na uszkodzoną przez grzyby skórę lub przykłada się mokre waciki nasączone roztworem leczniczym. Wszelkie niezbędne zalecenia dotyczące stosowania można uzyskać od lekarza.

Maści przeciwgrzybicze

W leczeniu grzybicy skóry stóp w większości przypadków przepisuje się maść przeciwgrzybiczą, na przykład krem z substancją czynną chlorowodorek terbinafiny lub jej analogi. Lek w postaci maści lub kremu nakładać na suchą skórę pięt lub inne miejsca lokalizacji stanu zapalnego, uprzednio dokładnie oczyszczone z martwych komórek naskórka i wszelkich innych osadów. W przypadku różnych typów chorób czas trwania leczenia może wynosić od 2-3 tygodni do 2-3 miesięcy.

Eksperci uważają, że maści o szerokim spektrum działania są skutecznym środkiem do zwalczania grzybów stóp w różnych postaciach i stadiach. Aktywne składniki leku lokalnie zwalczają infekcję grzybiczą, hamując reprodukcję patogenu. Maść nakłada się 2-3 razy dziennie na umytą, zmienioną chorobowo skórę przez kilka tygodni lub miesięcy, w zależności od stopnia uszkodzenia skóry.

Środki ludowe

Stosowanie środków ludowych jest możliwe tylko za zgodą lekarza prowadzącego. Głównymi produktami do kąpieli, okładów i zastosowań przeciwgrzybiczych na skórze stóp są ocet, propolis, soda oczyszczona, wywary z roślin leczniczych i mydło do prania. Praktykowane są następujące procedury:

• Kąpiele z roztworem sody i soli. Na 3 litry wody o temperaturze 36-40°C użyj 3 łyżek. l. sól i 3 łyżki. soda. Czas trwania zabiegu wynosi 10-15 minut, po kąpieli należy umyć stopy pod bieżącą ciepłą wodą. Stosowany w ostrych postaciach grzybów przez 7-10 dni, dwa razy dziennie.
• Balsamy z wywarami ziołowymi. Aby przygotować wywar, wymieszaj w równych proporcjach suszoną korę dębu, kwiaty nagietka i liście werbeny. Do przygotowania wywaru 3 łyżki. l. Zalać mieszaninę szklanką wrzącej wody i trzymać na małym ogniu przez 10-15 minut. Z powstałego wywaru wykonaj kompres trzy razy dziennie przez 20-30 minut.

Wymazana forma

Grzybica usuniętej postaci jest prawie niewidoczna, jej objawy są minimalne. Należą do nich: łagodny świąd, pieczenie, mączne łuszczenie się, mikropęknięcia zlokalizowane w przestrzeniach międzypalcowych. Jeśli nie skontaktujesz się ze specjalistą, gdy pojawią się pierwsze oznaki choroby, patologia może rozwinąć się w postać grzybicy paznokci, która jest znacznie trudniejsza w leczeniu. W takim przypadku obrany paznokieć odrośnie od jednego miesiąca do sześciu.

Grzybicę usuniętej postaci leczy się lokalnymi preparatami: maściami, kremami, piankami. Pozwalają stworzyć na stopie warstwę, która uchroni przed zakażeniem innymi infekcjami. Nie zaleca się mycia stóp przez 24 godziny po zastosowaniu tego leku.

Tylko w skrajnych przypadkach można zalecić leczenie ogólnoustrojowe. Problem w tym, że takie leki są toksyczne i negatywnie wpływają na niektóre narządy wewnętrzne, np. na wątrobę. W związku z tym, jeśli istnieje efekt stosowania lokalnych środków, lepiej nie brać tabletek.

Drogi zakażenia

Zarodniki grzybów pozostają żywe w środowisku przez długi czas, dlatego łatwo jest zarazić się chorobą w najbardziej nieoczekiwanych miejscach. Ale najkorzystniejszymi warunkami dla ich rozwoju są ciepło i wysoka wilgotność. W związku z tym zagrożone są osoby odwiedzające:

• baseny;
• łaźnia;
• sauny;
• centra fitness;
• plaże.

Grzyb może pojawić się na wszelkich znajdujących się tam rzeczach, nawet jeśli przeprowadzana jest regularna dezynfekcja. Dlatego w takich miejscach należy unikać zwykłych przedmiotów i koniecznie zabrać ze sobą buty zastępcze.

Personel wojskowy jest zagrożony. Najczęściej żołnierze w wojsku noszą niewygodne buty, które nie przepuszczają powietrza. Z tego powodu stopy się pocą, pojawiają się mikrourazy, w które wnika grzyb.

Istnieją dwa rodzaje infekcji. Pierwsza to droga bezpośrednia poprzez bezpośredni kontakt z czynnikiem zakaźnym podczas komunikowania się z chorym, opieki nad zwierzęciem czy chodzenia boso po ziemi i piasku. Druga – droga pośrednia prowadzi do zakażenia poprzez przedmioty należące do zakażonych osób lub zwierząt domowych.

Środki zapobiegawcze

Zapobieganie chorobie jest zawsze łatwiejsze i bezpieczniejsze dla zdrowia niż jej leczenie, nawet najłagodniejszą metodą. W przypadku infekcji grzybiczej profilaktyka jest jedną z obowiązkowych norm życia, ponieważ bardzo łatwo można się zarazić. Dlatego, aby zmniejszyć ryzyko zarażenia się chorobą, zaleca się przestrzeganie kilku prostych zasad:

• staraj się odżywiać zdrowo i odżywiaj się tak zdrowo, jak to możliwe;
• nie korzystaj z cudzych rzeczy i środków higieny osobistej;
• w miejscach publicznych stosuj podstawowe środki ochrony, takie jak obuwie zastępcze i higieniczne środki antybakteryjne;
• regularnie myj stopy i zmieniaj skarpetki;
• prowadzić zdrowy tryb życia;
• Regularnie kąp się, aby poprawić zdrowie stóp;
• okresowo dezynfekuj buty.

Zapobieganie infekcji grzybiczej jest ważne nie tylko po to, aby jej zapobiec, ale także w przypadku wystąpienia choroby. W tej sytuacji przestrzeganie norm sanitarno-higienicznych pomaga przyspieszyć gojenie i zapobiec zakażeniu grzybem innych osób.